جماران بیمارستان فوق تخصصی قلب بقیه الله(عج)

بیمارستان فوق تخصصی قلب بقیه الله(عج) که در ابتدا به نام بیمارستان امام خمینی شهرت یافت در جماران، کوچه شهید حسنی کیا و در مرکز محله قدیمی جماران واقع گردیده است. این بیمارستان امروزه زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله الاعظم وابسته به سپاه پاسداران است و ازهمین رو به بیمارستان قلب بقیه الله شمارة 2 نیز شهرت دارد.

در 1362 ش، بنا بر پیشنهاد مرحوم حاج سید احمدآقا، فرزند امام خمینی، مقرر شد که مرکزی مجهز به آخرین دستاوردهای پزشکی در زمینه قلب، برای حفظ جان امام و مراقبتهای پزشکی ازایشان، در مجاورت منزلشان در جماران تأسیس شود  اما با توجه به روحیات امام، بیم آن می رفت که در صورت اطلاع ایشان از این موضوع اجرای این برنامه با مخالفت روبه رو شود  به همین سبب، حاج سید احمد خمینی بدون در میان گذاشتن این موضوع با امام خمینی، با همکاری علی اکبر هاشمی رفسنجانی و دکترسید حسن عارفی مقدمات ساخت بیمارستان را آغاز کردند.در 1363 ش، کارهای ساختمانی این بیمارستان به پایان رسید و از آنجا که این بیمارستان مختص امام خمینی ساخته شده بود، تنها یک تخت داشت  اما به پیشرفته ترین تجهیزات پزشکی مجهز بود. در 6 فروردین 1365 ، پس از آنکه امام در منزل خود دچار ایست قلبی شد، تیم پزشکی ایشان را به این مکان  که به همین منظور ساخته شده بود و در ٢٠ قدمی خانه امام قرار داشت منتقل کردند و ایشان را تحت مراقبتهای لازم قرار دادند . دوره درمان امام خمینی در این مرحله 3 هفته طول کشید و در این هنگام، امام خمینی تصور می کردند که در بیمارستان قلب شهید رجایی بستری شده اند . پس از آن، سید احمد خمینی با توجه به گذشت 3 سال از ساخت بیمارستان، فرصت را مناسب دانست و درباره  آن با امام صحبت کرد. واکنش امام خمینی در آغاز با  نارضایتی همراه بود، هرچند در ادامه، به ضرورت ایجاد چنین مکانی به شرط آنکه این مرکز تنها ویژه او نباشد و دیگر بیماران نیز بتوانند از امکانات آن استفاده کنند، موافقت کرد. پس از چندی، شماری از بیماران قلبی که در بیمارستانهای دیگر بستری بودند، برای انجام دادن برخی آزمایشها و درمانهای پزشکی با تمهیدات امنیتی به این بیمارستان منتقل می شدند، به گونه ای که این بیماران هیچ گاه از محل بیمارستان آگاهی نمی یافتند. پس از ترخیص امام از بیمارستان، ضربان قلب وی از همان زمان تا آخر عمر، با دستگاههای موجود در بیمارستان مانیتور می شد. در این فاصله امام 3 سکته قلبی کرد که هر بار، با آگاهی و درایت تیم پزشکی و به سبب امکانات مجهز در این بیمارستان خطر رفع شد.

دراواخراردیبهشت 1368 ، پزشکان معالج امام خمینی متوجه کم خونی شدید در ایشان شدند که سبب آن نیز نوعی سرطان بدخیم تشخیص داده شد. شورای پزشکی تصمیم گرفت که به رغم سن بالای امام خمینی، او را عمل جراحی کند  بنابراین، وی در روزاول خرداد 1368در این بیمارستان بستری شد. عمل در ساعت7:30 بامداد دوم خرداد آغاز شد و در ساعت ١٠ مبح به پایان رسید. درمان امام خمینی زیر نظر تیم پزشکی ای مشتمل از ١٠٠ تن نیروی متخصص و کارآمد صورت می گرفت که پزشکان معالج عبارت بودند از: دکتر ایرج فاضل، دکتر محمد رضا کلانتر معتمدی و دکتردوایی. با وجود تمامی کوششهای پزشکان، در ساعت 10:20 شب سیزدهم خرداد ١٣۶٨ امام خمینی در این بیمارستان درگذشت.

پس از درگذشت امام خمینی گفته می شد که بیمارستان تعطیل خواهد شد، اما به اصرار سید احمد خمینی، بیمارستان تعطیل نشد و بنا بر وصیت امام خمینی قرار شد از امکانات آن برای درمان بیماران استفاده شود، اما محدودیت فضای بیمارستان اجازه چنین کاری را نمی داد  ازاین رو، چهار خانه کوچک اطراف آن برای گسترش فضا خریداری شد.ازطرفی دیگر، چون بیمارستان به برخی از تجهیزات پزشکی منحصربه فرد در حوزه درمان قلب مجهز بود، با تهیه وسایل و تجهیزات بیشتر، به بیمارستان فوق تخصصی قلب تبدیل شد .

پیش از تجهیز بیمارستان فوق تخصصی قلب جماران و بیمارستانهایی نظیر آن، شماری از بیماران قلبی برای معالجه به خارج از کشور اعزام می شدند. امروزه (1388 ش) این بیمارستان با ظرفیت ۵٠ تخت به عموم مردم خدمات ارائه می کند و نه تنها برای بیماران قلبی ضرورتی برای اعزام به خارج وجود ندارد، بلکه بسیاری از افراد در کشورهای همسایه، متقاضی درمان در ایران، به ویژه در این بیمارستان اند.بسیاری از این بیماران به دلیل حضور امام خمینی در این بیمارستان این مکان را مقدس و مبارک می دانند و از این رو اصرار بر درمان خود در این مرکز دارند.آمار مرگ ومیر ناشی از بیماریهای قلبی به نسبت تعداد زیاد جراحیهای انجام گرفته دراین بیمارستان بسیاراندک است.این بیمارستان مشتمل بر بخشهای اتاق عمل جراحی باز ، آ ی. سی. یو  قلب و پست سی. سی. یو و نیز هولتر مانیتورینگ  داخلی قلب و جز آنها ست.

بیمارستان قلب جماران همچنین، محلی برای درمان برخی ازافراد سرشناس نیز بوده است که آ یت الله پسندیده، برادرامام خمینی ، سید احمد خمینی  و برخی دیگر از مسئولین کشور از آن جمله اند.

تاریخچه این بیمارستان، فضای معنوی موجود در آنجا و استقبال مردم به ویژه قشر مذهبی سبب شده است تا ورود خانمها به این مرکز تنها با پوشش چادر امکان پذیر باشد. برخی از خانمها این چادرها را برای تبرک می برند و با نذر و دعا برای شفای بیمار خود، شمار دیگری را به بیمارستان اهدا می کنند.

به دلیل استقبال زیاد مردم برای بازدید از فضایی که امام خمینی آخرین روزهای عمر خود را در آنجا سپری کرده است، در 1378 ش هم زمان با صدمین سال میلاد ایشان این امکان برای مردم فراهم شد و از آن پس، هر سال روزهای 13 تا ١۵ خرداد بازدید از این مکان برای عموم آزاد است.

از آنجا که دلیل اصلی ساخت این بیمارستان امنیت و حفظ جان امام خمینی بوده است، طبیعتا آنچه می بایست برای ساخت بیمارستانی استاندارد در نظر گرفته شود، پش بینی نشده بود و امروزه این مسئله سبب بروز برخی ازمشکلات جدی در محل شده است. پس از توسعه ساختمانی این بیمارستان و امکان استفاده آن برای عموم به دلیل تردد زیاد، بافت قدیمی این منطقه دستخوش تغییرات شده است و نبود پارکینگ و سروصدای خودروها آسایش اهالی محله را سلب کرده، همچنین وجود زباله های پزشکی سبب آلودگی محیط خیابانهای اطراف شده است.  ازاین رو، شهرداری تهران بر آن است که با خرید و تخریب خانه های اطراف این بیمارستان به تعریض خیابانهای پیرامون بیمارستان اقدام کند تا ازمشکلات اهالی جماران و مراجعان به بیمارستان کاسته شود.  با این حال، درخواست اهالی جماران ابقای این بیمارستان و تدارک مسیری اختصاصی از باغ خسروشاهی برای آن است تا ضمن بهره مندی مردم منطقه از خدمات آن ، از مشکلات ترافیکی و سایر معضلات آن رهایی یابند. در حال حاضر این بیمارستان همچنان، به فعالیت خود ادامه می دهد .

اهالی جماران انتظار دارند با توجه به مشکلاتی که این بیمارستان برای آنان ایجاد کرده است، از تسهیلات آن بهره مند شوند، اما کسانی که تحت پوشش بیمه طرف قرارداد بیمارستان نباشند، باید هزینه ای مشابه بیمارستانهای خصوصی بپردازند و هیچ تخفیفی برای آنها در نظر گرفته نمی شود .

http://jhh.bmsu.ac.ir                           آدرس سایت بیمارستان