زندگینامه شهید جشنی تهرانی

بسمه تعالی

خلاصه ای از زندگی نامه شهید حسین جشنی تهرانی:

در سال 1351 (شب 22 ماه مبارک رمضان) در محله جماران دیده به جهان گشود در سال 1357 که باید قدم به مدرسه می گذاشت به دلیل قیام مقدس ملت ایران و تعطیلی مدارس موفق به حضور در مدرسه و کلاس درس نشد و در عوض با دیدن صحنه های پرشور انقلاب روش ایثار و شهادت را آموخت و این خصلت های والا با ورود حضرت امام (رحمه ا... علیه) به جماران و همسایگی با آن انسان ملکوتی و بدنبال آن شروع جنگ تحمیلی و شهادت دوستان و اقوام روز به روز افزون گشت تا به آنجا که نه تنها ظاهر خود را با پوشیدن لباس های پاسداری و بسیجی بسان رزمندگان اسلام می نمود بلکه شوق عجیبی برای حضور در جبهه در وجودش ایجاد شده و از کلاس چهارم آنقدر اصرار و پافشاری نمود تا بالاخره در سن 12 سالگی (کلاس پنجم) برای اولین بار به مدت 20 روز در جبهه ها حضور پیدا کرد و با توجه به سن کم و جسه نسبتاً کوچک مسئولین جنگ از پذیرش مجدد ایشان خوداری می کردند لکن اصرار و پافشاری ایشان همه موانع را برداشت و عاقبت پس از گذشت چهار سال و شرکت در چند عملیات و یک بار مجروح شدن در مورخه 7/5/67 در منطقه پاسگاه زید به اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نائل آمد.

جمله بیاد ماندنی آن عزیز پس از بازگشت از اولین حضور در جبهه در سن 12 سالگی:

((انسان وقتی به جبهه میرود زنده می شود و به شهر که بر می گردد می میرد.))