(حسینیه شماره یک جماران)

حسینیه شماره یک جماران که امروزه بیشتر به دلیل حضوربنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) دارای اعتبار و اشتهار زیادی است دارای سابقه ای طولانی است..این حسینیه در تاریخ ۱۵ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی به همراه منزل محل سکونت حضرت امام خمینی به شماره ثبت ۱۸۵۳ و ۱۸۵۴ به عنوان اثر تاریخی و ملی به ثبت رسیده است.

زمین این حسینیه درحدود سال 1275  ق یعنی در حدود 160 سال قبل توسط مرحوم آیت الله سید ابراهیم جمارانی به منظور استفاده اهالی جماران وقف گردید و از قرار معلوم توسط خود ایشان در همان سال ها برای اولین بار احداث بنا شد.

بنای مذکور دیگربار در دوران فرزند ایشان مرحوم آیت الله سید حسین جمارانی  تجدید گردید.این بنا شامل مجموعه ای از طاق نماهای مسقف و تالاری بدون سقف در وسط بود.که چهار ستون بلند در اطراف حسینیه نگهدار سقف طاق نماها بود. در وسط این حسینیه نیز سکویی قرار داشت و در میان این سکو نیز حوضچه ای واقع گردیده بود. دیوارهایی در اطراف حسینیه طاق نماها را از یکدیگر جدا میکرد واین بدان سبب بود که درهر قسمتی از طاق نماها طایفه ای از مردم می نشستند و تماشاگه مراسم های مذهبی بودند.

در سال های بعد ودر دوران مرحوم آیت الله سیدحسن امام جمارانی تا حدودی ساختمان این حسینیه دستخوش تغییراتی گردید. درجریان این مرمت و بازسازی سقفی بزرگ برای پوشش تمام حسینیه در نظر گرفته شد تا مجموعه تالار این حسینیه نیز از بارش باران و برف در امان بماند.

بعد از درگذشت وی آیت الله سیدمهدی امام جمارانی بنا به ضرورت ستون های اطراف حسینیه را به یک ستون در وسط تقلیل دادو نیزطاق نماهای اطراف را تخریب و حسینیه را تا اندازه ای گسترش داد.اما دیری نپایید که ایشان مصمم شد تا حسینیه ای بزرگتر و با گنجایشی بیشتر برای اقامه عزاداری ها و برنامه های مذهبی تدارک ببیند.به همین منظور در سال 1354 ش بنای قدیمی تخریب و حسینیه فعلی با متراژ زیر بنای ۸۰۰ مترمربع ودر سه طبقه احداث گردید.

 کار احداث بنای این حسینیه در سال ۱۳۵۹ مراحل پایانی خود را طی می کرد که مصادف شد با حضور حضرت امام خمینی (ره) در جماران وبه دلیل نزدیکی آن به منزل آن حضرت توسط آقای امام جمارانی در اختیار بیت ایشان قرار گرفت و محلی شد برای ملاقاتهای عمومی آن امام عزیز.

هرچند در ماه های اولیه حضور ایشان در جماران بسیاری از اهالی جماران مسئولیت حفاظت از بیت ایشان را بر عهده داشتند اما برگزاری مراسم های عزاداری عمومی در این حسینیه به دلیل ملاحظات امنیتی امکان پذیر نبود و به ناچار در سال های بعد مکان دیگری به همین منظور در قسمت جنوبی محل جماران احداث شد که بعد ها حسینیه شماره دو نام گرفت.

حسینیه جماران در ویکیپدیا

حسینیه جماران در دانشنامه تهران بزرگ